"gözlerindeki bakış
hüzünlü değil
daha çok, kayıp gibi."

..

yüzündeki sessizliğe yazdım
bu şiiri
ve gözyaşındı anlatan
masalsı o aşk tanrısını

hangisi daha beter Hera?
acı mı aşk mı?
ölmek kaç kadeh eder misal?
alnına bir silah daya
ve duvarlara hayatını çiz!
her şeyin sonu mu tanrı?
misal..

sen,Aleina
gülüşünde o sahte tanrıyı doğuran
her anne gibi
durmadan ölen
sonsuzdan geri
eceli sayan
misal,Nietzsche kadar yaşayan
hayata bakmadan
sen de benim gibiydin
aynı sahteliğin mucizesi!

sana ithafen çizdim
dünyayı ve sınırlarını
çizmeden önceydi
İsa ve çarmığın ateşi
küllerden doğarken tam da
uykusuz Buda’ydı savaş açan
"umudu kaybetmek özgürlüktür."

aşk; ismimi söylediğin andır ya da o an kanayan dilindeki yaradır Aleina
dokunmazsan hemen geçer
ama duramazsın, oynarsın
çünkü, ancak kendini yok ederken ulaşırsın
gerçek kendine
aşk, yok olmaktır
misal,doğarken

işte böyle Aleina
tanrı öldürebildiğini yaratır sadece
ve aslında ölebilen hep yaratılandır
ve her insan gecedir aslında
bakma güneşe meyletmemiz
ki; dudaklarının arasında aşk varsa
yalnızca dua edebilirsin.
..

hayat, yaşandığı kadar sürer.