1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
450
Okunma
bir rüyanın doğumuyum ben
bir sabahın çığlığı
gündoğumu senfonisi
bir tanrının yanlış düşü
ve sanrası dilsiz dalgaların
kucağında ölen bir çocuk kadar
anne ağıtı
son
ayyaş umutlarım var benim
içime attığım çöl esintilerim
cehennemi yaşatan
ama öldüren her gece
sabahına tekmile ayan
sonsuz ve utanmaz dileklerim
yüzümü güldüren
soytarı
ruhuma verdiğim isimdir -utanmadan-
yüzün ve yüzümdeki bakış izin
bir gözyaşına paralel
ve dudağıma değen ölüm hissi
notasını yazar cenazemin
son solfej
la
şimdi nefes alıyorsam
kendi intiharımı öldüğüm içindir.
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz