adı konulmamış yalnızlıklarım var benim
adını konmaya cesaretim olmayan sözlerin
tutsam elini, ölürüm
söylesem
annem bile terk eder beni.

ölüyüm ben
birinin çektiği ipte
son sözüm
sonrası olmayan bir dünyada
tanrısız bir düşüm.

yüzümü çizmeye geldim
dünyaya, tam da içine
bir geceydi
öyle düştüm ki
yüzümü bile unuttum.

sonum ben
başlangıcı olmayan bir film
bir tuluat tiyatrosu
bir tanrı yalanı
olmayacak duanın günahıyım
akmaya çalışan bir göz yaşı kadar
yüzsüz bir göz kadar düştüm
kalpsiz bir gülüşten
geriye kalanım şimdi.

ve öldürdün beni diyelim, yeniden
ruhum ayrıldı bedenimden
ve bitti tanrının hükümdarlığı
bittik
bittik sonra
nefessiz bir sabah işte hepsi.

ben sessizim
ben kelimesizim
son şarkım çaldı
notalarımdır damarımdan akan kan
sorma bir daha beni
hiç bir şaire
ya da
bir masalın kahramanına
içimde öldü bir robin hood
içimde öldü bir tanrı.

şimdi
nefesim bitti diyedir bu şarkı
bitti diyedir hayat.

son solfej
elveda.