Senden sonra girdiğim o çukurdan çıkmak,
Saplanıp kaldığım o bataklıktan kurtulmak
Epey bir yıl çaldı benden
Fakat gün geçtikçe biraz daha yol almaktayım
Günden güne iyileşmekte, dinmese de azalmakta acısı
Gidişinle ruhuma saldığın çaresiz acıların

Bir çaresi yoktu gidişinin evet,
Sarılmayı seçtim bende sensizliğin soğuğuna
Ve yıllar boyu titredim o karanlık soğuk kuytuda,
Tütünümün ateşiyle ısınmaya çalıştım, dumanıyla nefes almaya
Ve sen gideli altı yıl oldu baba

Yalnızlığın hala ilk gün ki gibi alev alev yanmakta
Fakat alışmış olmanın rahatlığı ile korkusu arasında bir yerde araftayım
Evet araftayım ve yolumu bilmiyorum
Sanırım ele geçirmekte ruhumu usulca
Alışmanın ve kaybolmanın tuhaf korkusu
Bildiğin gibi değil...




Ahmet Aytaç