(i)

İsmim çiçekli,
Cismim latif camdan.
Ses tonumda serçeler ilahisi,
Kaşlarımda buyurgan bir asalet.
Kirpiklerim var,
Gözlerimin içine düşmelik.
Bakışlarımda eski zaman simyası,
Bir tutam efsun,
Birkaç tutam esrar.
Ben,
Tanrı’nın nadide eseriyim.

(ii)

Zaman kekeler durur,
Dudaklarımın ucunda
Söz bilenir mahrecimde
Pas tadında yutkunurum.
Sererim saçlarımı harami gözlere,
Düşün birinde memelerimden asılırım!
Rahmimden ölü çiçekler doğar,
Yazgım erk divanında kanar.
Babamın öptüğü boynumda,
Aşağılık mor menekşeler açar!
Rengim değişir,
Renklerim çamura bulanır.
Tarih kaydeder beni,
Bilincim intiharlar doyar.
Karnımdaki kelebekler ölür,
Kanatlarını fil ayağı ezer.
Dilim kan konuşur dudaklarıma,
Dudaklarım hilali ahmerleşir.


(iii)

Tanrım,
Tanrım beni duyuyorsun.
Eserine iyi davranmadılar.