ellerime asılı hüzünlerin
yıldız saçlarıyla ateş bağı kurup
içimin kuşlarıyla vaktin bahçesine
düş heceleri seriyorum
taş oyuklarında tohum
ıslak çığlıkların şiir dökümlü balkonu
rüzgarla uçuşan çiçekli bir çizgi
eteğimin ucu..

duyguların sığınağında
yağmur kokan ayazlara yüz sürerken
gözlerimin ışığında iklim penceresi
uzun gecelerin karanlık kanadı
gümüş pullar üzerinde
sarı yalnızlığın sıcak soluklu toprağı
avuçlarımın kızılına uyanan alev

nehirler gibi akan sesini sevdim çocuk

yaşadıkça baharı dökülen
gül ufku hücrem
uçurtmalı tepelerin yazmalı oyasında
ay doğumu duvak
sabrın umutla toparlandığı yurd
sesinde mavinin kıyı vuran menzili

en ince yerinden geceyi
rüzgârı ve suyu
bir çocuğun sevilmeyi bekleyen
yarasıyla dinliyorum

.....

Paylaş:

26 Beğeni

+18 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (14)

5.0

100% (14)

Düş heceleri Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Düş heceleri şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Düş heceleri şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Etkili Yorum

deniz_tayanç1, @deniz-tayanc1

12.5.2021 03:41:36

5 puan verdi

Yoktu, varlığında biriktirdim...
Ağlanası pınarlardan...
Gün vardı, sonra ay dolandı, yıl oldu...
Geçmişte kaldım adım dururdu yalnızlıklarda...
Ve adım dururdu ayrılıklarda...
Farklı bir kitabın bilindik kıyılarından okudum...
Meğer ben-i adem, nankörmüş...
Hep iki büklüm kaldım, güzellik tutuklusuydum...
Bi karardım, dünya cephesi ağır sabır/dı...
Rabbime sığındım, teselli aldım...
Sonra zaman geçti, ben seyirci...
Çok saygımla.

deniz_tayanç tarafından 5/12/2021 3:44:28 AM zamanında düzenlenmiştir.

Etkili Yorum

Ramazan Boran 1, @ramazancboranc1

11.5.2021 22:30:31

Şiie ve şaire dair bir makalede;

Edebiyat bahçesinin en güzel çiçiğinin şiir, şairi ise onun bahçevanı olduğundan bahsediliyordu.

Hemen akabinde;
Ancak onun hangi iklimde daha güzel gelişip serpileceği,

onun renginin ve kokusunun ne olduğu, gerçekte nasıl olması gerektiği,

onu hangi mahir bahçevanların daha iyi yetiştirebileceği hususlarında tam bir görüş birliği sağlanamıştır deniliyordu

( Mustafa Özbalcı)
....

Ve şairin şiir bahçesi;

Ve şairin içindeki kuşlarla vaktin bahçesine kurduğu düş heceleri..

Şiiri şen şakrak kılan nağmeler.

Taş oyuklarında çatlayan tohumlar, balkonda bahar çığlıkları, rüzgarla raks eden ezgiler, şiir tanımına yeni bir soluk yeni bir boyut getiriyor gibi öylece fark edin beni diyor

Naçizane bana göre şiir;
Bismillah!
Sofrasından ruhu doymuş gibi bir türlü kalkamadığımız çağrılı açlıktır.Sürekli olarak kulağımız o seste, ruh hep o sinide.Kelime kelime harf harf, nefes nefes gögşümüze çakıp durduğumuz veli ni'metimiz o bizim.

Ve şairin şiir bahcesinde çiçeklerden envai çeşit kokular taşıyor etrafa rüzgâr.Ruhununuz direği kırılıyorsa eğer normaldir.

Çiçekler hormonla değil sevgiyle büyüyor.Muhatabından aldığı o ışıkla, sevgiyle renkleniyor, cennetten bir lir köşesi oluyor adeta.
Evren sepetinden bir buket gül seçer gibi..

Eyvallah şiirdaşa ve şiirine

Tebesümle.