10
Yorum
25
Beğeni
5,0
Puan
534
Okunma
İçimde seni çağıran şehirler kurdum
semtleri virane
seni avaz avaz bağıran sokaklar
meydanlara sinen kokun ayaklanmış
bir sokak lambasının altında
birikmişim niceleri olmuşum
senin varlığının olmadığı
bu kuytu akşamlarda
saçlarımda ihtiyarlığın pamukları
sensizliğin çizgileri kırık kırık alnımda
durduramadım vuslatı
yetişemedim her koştuğumda
o da hissederdi sensizliğimi
kızardı onu çağırışlarıma
üzülürdü münzevi duruşuma
çivilenmiş suretin gözlerimin retinasına
ayak izlerin dökülmüş
amansız kışlara inat
buzdan yapılmış
ölüm odasına
Hülya Çelik
5.0
100% (10)
Cevap Yaz