Tuvalet kağıdıyla mumyalanmış halde
Zıplayarak kaçmaya çalışan
Tırtılsı bir şeyim şu aralar.
Telefonun yol bulucuları konumumu kestiremiyor.
Sokak lambaları son yağmurdan kısa devre,
Kaçılamıyor, saklanılıyor...

Sargımın içinde
Bir küçük Çinli velet
Dans ediyor kalçasını sallayarak.
Bir sağ elini kaldırıyor havaya
Sonra diğerini
Gülüşü aklını yitiriyor.

Tüp suya yine zam gelmişken,
Sudan ucuz hayallerim, veletle dans ediyor.
Ayağımda ritme uymayan heves,
Damağımda fazla sıkmaktan acı.
Göz kapaklarım
Haber sunucularının ifadeleri gibi
Tembelleşiyor

Yarınımı, evvelinden bir ejderhaya kaptırdım
Milyarlarcası gibi.
Herkes gibilik kaçan keçilerimi gemliyor.
Günüm,
Koltuk altımda,
Bir gazete kağıdına sarılı.
Başım eğik duruyorum bu sebepten
Şimdilik fark edilmiyor.

Endorfin takviyeli dna’larımız olacakmış yakında
Çip takacaklarmış ...mıza
Beste yapan robotların yanına asistan aranıyormuş
Biri tuvalet kağıtlarımı yaksa...
...

Mutlu şiirler yazmam lazım fırsat varken
Kuşları romantize etmem lazım,
Cips paketlerinden nemalanıp kanser olmadan.
Kumula vurmuş yosunların kokusunu ciğerime çekmem lazım,
Burnum tıkanmadan.
Deniz kızlarını çağırmam lazım,
Şeker oğlanlarını belki,
Henüz kalpler kurumadan...

Bunca sıkı sarılmışken tuvalet kağıtları
Bana kalem tutmak bile dert.
Lakin,
İçimdeki velet hala dans ediyor,
Atıyor na şurası.
Mutlu şiirler mumyamın katlarından süzülüyor.
Süzgü;
Kaygan, garip, uçucu bir mayi.
Denerim,
Olmadı başkaları yazsın şiiri.

27.03.2021