Karşıma alsamda, bütün dünyayı
Birini silince, Onbir’dir sayı
Haince gittiğin, o hazin ayı
Takvime sormadan, yıldan çıkardım...

Yaşadığım zaman, kıyamet önü
Kaosa dönsede, haftanın yönü
Terkedip gittiğin, mübarek günü
Müftüye sormadan, dilden çıkardım...

Yaptığın zulümler, gelmez mi kafi
Lügata baksam da, yoktur tarifi
Adını yazdıran, ben o beş harfi
Kaleme sormadan, elden çıkardım...

Senden bana kalan, tuzak ve hile
Yaşamayan bilmez, kolaydır dile
İçinden geçtiğin, o şehri bile
Devlete sormadan, ilden çıkardım...

Sönmez yaktığın, ateşin harı
İçime doldursan, buz gibi karı
Senden bana doğru, esen rüzgarı
İklime sormadan, yelden çıkardım...

Öyle bir gittin ki, dönülmez geri
Sanma ki yaşarım, o günden beri
Öylece dolaşıp, geçtiğin yeri
Toprağa sormadan, yoldan çıkardım...

Varsın bana herkes, desinler deli
Kırılıp kalsada, sen sarma beli
Bayramdan bayrama, öptüğün eli
Omuza sormadan, koldan çıkardım...

Geçmişe saplanıp, dalma maziye
Sen bende tükendin, dönme geriye
Çiçeği bir nefes, kokladın diye
Goncaya sormadan, gülden çıkardım...

Sen kırdın güvenle, tuttuğum dalı
Sayende can aldı, ecelin eli
Yeni kabullendim, bu rezil hâli
Hâlime sormadan, hâlden çıkardım...

Çevirdin bahçemi, kurumuş ota
Çürüttüm bağrımı, yas tuta tuta
Hüzünlü güftemde, kırıldı nota
Sazıma sormadan, telden çıkardım...

Erhan DOĞANAY