( Üstadım Abdurrahim Karakoç’a saygılarımla )

Hislerin sağrısında, geceyi gündüz yapıp
Karanlığı atınca, lambam titredi üstad
Ağrıları soyarak, aşk yıldızını kapıp
Kuşkusuzca yatınca, lambam titredi üstad

Kaygıları içtiğim, sonu gelmez isyanlar
Yollarımı biçtiğim, çığırtkanca figanlar
Yüreğime ektiğim, beni yıkan hüsranlar
Adım adım batınca, lambam titredi üstad

Kalbimde çiçek açan, yanık gecelerime
Günlerimi dolduran, garip hecelerime
Beyaz gülleri sağan, korlu nağmelerime
Alevleri katınca, lambam titredi üstad

Bana aşkı pullayan, candaki yaraları
Hasretimi çoğaltan, yıldızlı sevdaları
Yanık türkü söyleten, şu allı turnaları
Zamanıma çatınca, lambam titredi üstad

Pervâneyim dönerim, aşktır benim muradım
Işıklarım dostumdur, budur kolum kanadım
Garip gezen âdemim, yoktur başka maksadım
Bülbüllerim ötünce, lambam titredi üstad