Gayrı iflah olmam bilirim bunu
Evime cehennem ateşi düşmüş
Görünür gözüme ecelin yolu
Çürümüş bedenim ruhuma küsmüş

Acımadan vurmuş zalim hançeri
Acısı işlemiş ten den içeri
Kalmamış konarı bitmiş göçeri
Hayalimi yakan ümide küsmüş

İhanet görmüşüm haince içten
Yük oluyor ruha kokuşmuş beden
Soramam bilene kahroluş neden
Kara gecelerim gündüze küsmüş

Kabul ettim Hak’tan gelmiştir diye
Acılar üstüne candan hediye
Yaşasam ne olur döndüm deliye
Dudaklar lâl olan dilime küsmüş

Amentü diyorum yazmışsa Hüda
Bana tesellidir elbette buda
Avazda intizar çıkmıyor dua
Hak’ka açılmayan elime küsmüş

Boşalıyor hergün gözümden yaşlar
Derdin biri biter diğeri başlar
Bağrıma bastığım tüm kara taşlar
Yarınlar derbeder halime küsmüş

Yorgunca yaslanır beden kollara
Gözlerim ümitsiz bakar yollara
Nasıl düştüm acep rezil hallere
Yürekte sırlarım kilide küsmüş

Çileler içimde saltanat kurmuş
Sultanı zalimmiş kelleler vurmuş
Acılar elpençe huzura durmuş
Gönül az diyerek derdime küsmüş

Yaş dolu gözlerim görmez hilali
Gel bir gör bendeki perişan hali
Damarımı emen vampir misali
Kan vermiyor diye ciğere küsmüş

Teselliden nasip kalmadı bana
Ecel çoktan geldi dayandı cana
Kuru toprak gibi susamış kana
Anılar toplanıp maziye küsmüş

Acılar hep taze durduğu için
Kanıyor beden dost vurduğu için
Miyav diye beni sorduğu için
Evimde dolaşan kediye küsmüş

Ben nefes aldıkça aklı şaşıyor
Öfkeden kudurup bendden taşıyor
Ölmedi mi hâlâ neden yaşıyor
Üstüme saldığı ecele küsmüş

Riyâyı katmadan ihlas bulduğum
Her günde beş defa mutlu olduğum
Hak’kın divanında huzur dolduğum
Şeytani duyguyla secdeye küsmüş

İhaneti gördüm aklım karışık
Ruhum bedenimle olmaz barışık
Kalmadı dünyada bana bir ışık
Geceler doğmayan gündüze küsmüş

Erhanım tükendim eridim yandım
Herkesi ben gibi fedakâr sandım
Boşuna inandım beyhude kandım
Ecelim gelmeyen ölüme küsmüş

Erhan DOĞANAY