.

.

oysa,
sıradan insanlardı hepsi
bunlar hiç mi hiç yakışmazdı insanlığa
hepsi hepsi buydu zaten böyleydi yaşam
sonu baştan belli bir yol idi bu kahrolasıcası
ve dahi,
yakışmadı zaten…

.

göz göre göre gözmezden geldiysem
çığlık çığlık feryatların seslerini duymazdan
bana ne! lerin çıkmaz sokaklarına düşmüş ise benliğim,
yazıklar olsun benim insanlığıma
hiç olmasaydım keşke böyle!

.

oysa,
sıradan insanlardı hepsi
aynı değişmez kaderi birlikte paylaşıyorlardı
doğarlardı kendi kararları olmaksızın
yaşarlardı kendi öz benliklerini dahi bulamadan
öz benliğin dahi farkındasızlığında
ölürlerdi bilinmeyen bir anda
hiç beklenmedik biçimlerde
işte bu değişmez kaderleri
kendilerinin yazmadıkları çok açık ve net idi

.

sonsuz bir bilinmezliğin tanrısallığına teslim oldu kimileri
kimileri hiçbir anlam bulamadı olana bitene dair
hatta nefretler geliştirdi kimileri de
olana bitene
şeytan işiydi onlar için olan biten
yüce tanrı böylesini istemezdi
cezasını çekiyorlardı günahkarlar
günahkarlıklarının kör kuyularında
ne hali varsa görsün edebiyatını geliştirdiler
-inceldiği yerden kopsun- dedi birisi
-koparın kellesini- dedi ötekisi
-tanrının verdiği canı almak ne haddimize ulan! -
-ayıptır yazıktır günahtır- dedi bir başkası
ortalık curcuna yerine dönmüştü

.

-tanrıyı kızdırdık, bu musibetleri ondan yağdırıyor başımıza-
dedi bir başkası - kurban vermeliyiz-
en günahsızını seçelim insanların
bakire bir kız olsun mesela
henüz hayatının baharında!
olurr ! bize uyar dedi diğerleri
sevinç naraları gırıla gidiyordu orası kesin zaten
çıkıp birisi de hiç sormadı mı ?
- neden en günahsız en suçsuz insanları kurban verelim ki ? -
- insanlık bu değil ulan akıllı olun- deyip
ve dahi,
- azıcık da insan olmayı deneyin ulan uğursuzlarr - diye eklemedi ?

.

kimbilir kaç binlerce masum bakire kız çocukların
kanlarını akıttı o soysuzlar
beş para etmez dangalaklıklarıyla!

oysa,
sıradan insanlardı hepsi
bunlar hiç mi hiç yakışmazdı insanlığa
hepsi hepsi buydu zaten böyleydi yaşam
sonu baştan belli bir yol idi bu kahrolasıcası
ve dahi,
yakışmadı zaten…

.

üzerinden binlerce asır geçti böylece
hala aynı aymazlıkların esiri bir insanlığın
sülükleştirilen yapısında
kanı akıtılanlar
kanı emilenler, yine suçsuz günahsız insanlar değil mi ?

.

gelelim devrin sülüklerine,
yüce tanrı böyle emretti yalanlarıyla
suçsuz günahsız insanların canlarını almayı cihattan saymaya başlamışlar da
mallarına, ırzlarına namuslarına çökmeyi de
cihad ganimeti yavşaklıkları haline getirmişler ise
ne denir bunca insanlık dışı aymazlıklara ?
insan gibi insan olmaktansa
ruhsuz şeytan evlatları olmayı tercih nedeni saymış aşağılıklara
ne denilebilir ki ?
işte,
sözün bittiği yer dedikleri yer burasıdır…
adiliklerini ,
aşağılıklarını ,
anlatmaya kelimeler kafi gelmez biliyorum bu gün

.

geçmişten bu güne insanlığımı yargılıyorum ben
belki biraz daha insan gibi bir insan olabilirdim
olamadım

göz göre göre gözmezden geldiysem
çığlık çığlık feryatların seslerini duymazdan
bana ne! lerin çıkmaz sokaklarına düşmüş ise benliğim,
yazıklar olsun benim insanlığıma
hiç olmasaydım keşke böyle!

hele hele
Şeytandan farksız insanlık düşmanlarının ellerine verdiysem
tanrısal , çapsız , insanlıktan nasipsiz
yalan yanlış hikayeler uydurma ruhsatlarını ,
suçun büyüğü bende değil mi ?

.


yazıklar olsun benim insanlığıma
hiç olmasaydım keşke böyle ! …

.

.

Mert Yiğitcan
12 şubat 2021 / istanbul