3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
656
Okunma
en karanlık gecenin kandil ışığıdır gözlerin...
ve bi şiirden çok, bi ağıttır bu
kendi cenazemin ardından yaktığım.
- tükendi zamanım -
şah’ım...
vur kellemi ne olursun
ala boyansın boynum
derya içinde susuz,
cennet kapısında mutsuzum!
ne hikmetler içindeyim de
Hakk’ın yolundan savrulmuşum..
şah’ım.
ben bu çağı kendimle kirlettim
kime sığındımsa karamı akıttım aydınlığına
bırakın ölümü kuşlar yesin
beni kapısından çevirir ki ben
vaktiyle ihanet de ettiğim toprağa..
icatlar, binalar, arabalar...
ne bu telaş Şah’ım, bu karmaşalar
yetişemedim ıslığına zamanın
beni akşamın hantallığında asın!
sonra!
ölümümden ve yeni yaşantımdan
karanlığın korkunç elçisi,
ruhumu teslim aldığında!
bırakın son kez, son kez aydınlatsın beni
o’nun kandil ışığı gözleri.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz
