1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
925
Okunma
Hiç durmuyor gövdemi tekmeleyen edepsiz
Kozalağı kaybolmuş sincap gibi dönüyor
Ne melanet kalp imiş sabrımın suyu bitti
Söverim, yalvarırım, diller döktürür bana.
Bu divane kalp ile ben nasıl başedeyim
Kırıp döksem kendini yeniden onarıyor
Ele gelmez zaptı zor uslanması ne mümkün
Kendi barut fıçısı kibrit çaktırır bana.
Ahaliye rüsvalığım umruna uzak durur
Arzuhâlim eşe dosta âyân etsem gülerler
Kurulmazki pazarı ben bu kalbi satayım
Aşkla dert arasında çile çektirir bana.
Söküp atsam yerinden onsuz da yapamam ki
Divanedir delidir bu kalp yine benimdir
Bunca yaşa beraber iyi kötü gelmişiz
Ördüğüm duvarları geri yıktırır bana...
Barış Çelimli
Cevap Yaz