Bir teselli arıyorum gündüz gece
Derdimi kimselere diyemiyorum...
Böylece yaşamak gidiyor gücüme
Ölmek istiyorum da ölemiyorum...

Bir sitem bir feryat dolanır dilimde
Islak mendillerim çürüdü elimde
En kızgın ateşler yanıyor içimde
Sönmek istiyorum da sönemiyorum...

El içinde gülsemde içim ağlıyor
Issız kaldıkça göz yaşlarım çağlıyor
Bilmem ki yaşama beni ne bağlıyor
Çözmek istiyorum da çözemiyorum...

Tertemiz geçmişim günahsız bir kulum
Yanlış yönlere hiç sapmadı ki yolum
Şimdi neden kökünden kırıldı kolum
Bilmek istiyorum da bilemiyorum...

İhaneti içerden gördüm yanarım
Bu işkence bir rüya olsun umarım
Elim açıp Allah’a gözüm yumarım
Dönmek istiyorum da dönemiyorum...

Bilirim bir teselli kalmadı bana
Ölümü bekleyeceğim yana yana
Bana bu büyük ihaneti yapana
Sövmek istiyorum da sövemiyorum...

Bitirdim dilimde ki bütün sözümü
Yitirdim ruhumu kaybettim özümü
El yüzüne bakamadığım gözümü
Oymak istiyorum da oyamıyorum...

Ancak içime döker oldum derdimi
Nasıl arasam nasıl bulsam kendimi
Bir kör bıçakla parça parça kalbimi
Bölmek istiyorum da bölemiyorum...

Başım alıp gitsem gurbetten öteye
Çarşı pazar satılsam dönsem köleye
Koyun kuzu gibi meleye meleye
Bitmek istiyorum da bitemiyorum...

Erhanım ahir ömürde gördün ihanet
Yokmuş o zalimde yokmuş ki merhamet
Ecelin yakındır biraz daha sabret
Ölmek istiyorum da ölemiyorum...

ERHAN DOĞANAY