Ruhumda işkence ölümden bir kesit
Boyun büküp Hakka açarım elimi
Bedduam sukuttur dudağında kilit
Tek intizara çözerim lâl dilimi...

Silindi bütün mazi, son buldu hayat
Kalbimi parçalar dilimdeki feryat
Erkekler ağlamaz diyenlere inat
Kanlı ettin kalleşçe iki gözümü...

Her şey bir rüya olsa uykumu bölsem
Geçmişten geleceğe bir ışık görsem
Gam yemezdim Vallahi bin defa ölsem
Bir değil yüz yerinden kırdın belimi...

İhanet ağır yük, can evimden vurur
Geçmiyor acısı hep tazece durur
Koymadın bende ne onur ne de gurur
Ayaklar altına serdin şerefimi...

Kapanmaz yüreğimde açtığın yâre
Ciğerlerimi kusarım pâre pâre
Benimle ağlaşan meleklere göre
Cehennem eyledin bana cennetimi...

Canlı bir cenazeyim dönüpte baksan
Ellerin titremeden canımı alsan
Cesedimi götürüp itlere atsan
İt bile yemez kokuşmuş bedenimi...

Utanç madalyasını boynuma takıp
Şu ak alnıma kara bir leke çalıp
Allah’a değilde kör şeytana tapıp
Ah Zalim Ah... Mahvettin öldürdün beni...

Erhan DOĞANAY