BABAYİĞİT
Bizim mahallede namı meşhurdu
Babayiğit, candan hem okumuştu
Davudi sesiyle ezan okurdu
Mazluma, garibe sanki bir dağdı

Ekmeğini taştan çıkaran yiğit
Mertlikte, dostlukta verirdi ümit
Haramdan kaçardı olsa da kibrit
Yetimin kirpiğine kurban olurdu

Kimi gardaş derdi kimi bey ona
Geleyazdığında şenlikti oba
Sabahtan dizilir çocuklar yola
Yüreğe ilaçtı selamı onun

Sarıldı mı güven verirdi dosta
Hızır gibi koşar gelir mahruma
Bileği çelikten hem mahir usta
Keramet tasından içen bir candı

Kibiri, hasedi koymazdı gönle
Fukara sofrası, giyimi sade
Paylaşmayı sever buyuru önde
Veliler dağından tüten dumandı

Delilikten korkmaz kin nefret kadar
İflastan bed bilir ömre ziyankar
Yalandan, bühtandan kaçar da kaçar
Yunusun telinden çalan bir sazdı

Aşkı söyler oldu gönül dilinden
Haktan yana oldu Haydar elinden
Hasreti okudu hayat seyrinden
Muhabbet şerbeti içen bir candı

Ayşe Ciplioğlu Kaş