Aşk derdine, çare var mı
Ne güzel şey, aşk diyordun
Kışın sonu, hep bahar mı
Söyle bana, sen mi sordun
Ne güzel şey, aşk diyordun

Aşık oldum, gülemedim
Gözyaşımı, silemedim
Ne olduğun, bilemedim
Bir zamanlar, ateş kordun
Ne güzel şey, aşk diyordun

Aşkı sende, tattım dedin
Ağlattın da, güldürmedin
Yaralayan, söz söyledin
Ah bir bilsen, nasıl yordun
Ne güzel şey, aşk diyordun

Güzeldin, hayranın çoktu
Benim gibi, seven yoktu
Bakışların, sanki oktu
Onulmaz yerimden vurdun
Ne güzel şey, aşk diyordun

Gördük, vefasız, yüzleri
Silinmez yara, izleri
Unuttun sen tüm sözleri
Yolun, yarısında, durdun
Ne güzel şey, aşk diyordun

Duygularımı, yitirdim
Diken de, güller, bitirdim
Vallahi, gına, getirdim
Sen boşuna, hayal kurdun
Ne güzel şey, aşk diyordun

N’oldu böyle, birden bire
Bittimi verdiğim süre
Lüzumsuz’u, yerden yere
Rüzgar olup da, savurdun
Ne güzel şey, aşk diyordun

Sadık DAĞDEVİREN
AŞIK Lüzumsuz