Mahmurlaşan gözlerim, uykusunu arıyor
Kaç güneş doğdu bilsen, sabahçı kahvesinde
Şu özlem nöbetleri, bilmem neye yarıyor
Aradığını bulsan, sabahçı kahvesinde

Farklı farklı insanlar, bakarak ders alırsın
Çok ilginç hikayeler, neler neler bulursun
Duygular şaha kalkar, belki şair olursun
Eğer şanslı bir kulsan, sabahçı kahvesinde

Bazısı esniyorken, bazısı da uyuklar
Hani uyur uyanık, sevdiğini sayıklar
Boynu gibi büküktür, terlememiş bıyıklar
Şöyle maziye dalsan, sabahçı kahvesinde

Rızkını arıyorken, hem de alın teriyle
Sende yaşar gidersin, güzel nimetleriyle
Ummadığın bir anda, tanıdığın biriyle
Sılaya haber salsan, sabahçı kahvesinde

Nasıl da belli olur, kaderden yakınanlar
Gizlice iner yüze, gözlerden dökülenler
Gariptir, garibandır, kahveye takılanlar
Birazcık da ders alsan, sabahçı kahvesinde

Şansın yaver giderse, iş falan da bulursun
Çoğu zaman kendinle, hep baş başa kalırsın
Yalnızlık o kadar zor, yar kıymeti bilirsin
Hele birkaç gün kalsan, sabahçı kahvesinde

Tanımazlar ki seni, söylesene kim ne der
Bu yüzden Lüzumsuz’um, kendini etme heder
Kimsesizler mezarı, götürüleceğin yer
Kızıl gül olup solsan, sabahçı kahvesinde

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ