3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1125
Okunma
Aşk, yoluma serilip, kucağını açınca
Günahlarım kırıldı, mâbedin avlusunda
Seher yeli esip de, ışığını saçınca
Siyahlarım yarıldı, mâbedin avlusunda
Kırılan dallarıma, kuşlar hiç konmaz derken
Eğri büğrü yollarım, yanlışlara giderken
Yürek taşan dilimle, biçtiğimi öderken
Hülyalarım sarıldı, mâbedin avlusunda
Yanık bir ses duyunca, çınladı kulaklarım
O sesin büyüsüyle, titredi dudaklarım
Aktı zaman kalbime, sızladı yanaklarım
Yıldızlarım karıldı, mâbedin avlusunda
Ateş ateşi yaktı, huzurlara boyandım
Bir güneş ses verince, damlalarla uyandım
Artık hüzünler çökmez, dermanlara dayandım
Sevda tahtı kuruldu, mâbedin avlusunda
Nasıl pervâne olmam, ışıkları görünce ?
Olur muyum kaygısız, yıldızları dürünce ?
Artık ben yanıyorum, zikirleri örünce
Sahte hisler duruldu, mâbedin avlusunda