Kimi görür isterse,sende o küçük lekeyi
Göremez ne yazık ki yüzündeki karayı
Dilin olsa da ayarlı,anlamaz ki ne çare
Konuşurken yıkar geçer, adeta bir zelzele.

Sen kapat yaraları, bulur bir açan elbet
Zeytinyağı gibi yüzmek, öylelerine namzet
Kabahat bulmada önde, özeleştiriye yaban
Bu ne büyük zulümdür,dayan yüreğim dayan.

Bir tek pencereden bakan,tek yönden
Farklı cepheden bakan, elbet görür her yönden
Dikine gidenler zordur,bir tek onlar doğrudur
Kâr etmez münakaşa,sana dokuz doğurtur.

İncelik ve zerafet görünüşte değildir
Dile ayar verenler edepte de öndedir
Ufacık konuları sakız gibi sündürmek
İnanın ki dostlarım, canlı canlı öldürmek.

Sabır ne büyük nimet, böylesi durumlarda
Bozdurmaz adabını, kâr edersin sonunda
Zordur kimi insanlar, anlamazlar gerçeği
Hayat gelip geçerken,soldururlar çiçeği.

Oysa biraz düşünmek, bir de karşıdan görmek
Çözüm üretmek varken, nedir sorun çıkarmak
Feyz katmalı hayata, insana şevk vermeli
Aynı yolda yürürken, gülmek içten gelmeli.

Oğuzhan KÜLTE