Hayatın gayesi çok mu karışık?
Kimi ondan dertli, kimi barışık,
Ona dargınların yüzü kırışık,
Bazısı kazandı çokça parayı,
Kimi de onunla açtı arayı.

Kimisine göre hayat kumardı,
Çoğu bu kumardan bir şey umardı,
Yiyeceği belki sağlam şamardı,
Hesap edemedi bir gün sonrayı,
Kapatması güçtü azan yarayı.

Denize açılır, yüzmeyi bilmez,
Başı dik olarak gezmeyi bilmez,
Tespihi dağıtır, dizmeyi bilmez,
Aklında geçirir köşkü, sarayı,
Daha denk edemez aylık kirayı.

Evin etrafını üç kere döner,
Biraz sakinleşir, öfkeyi yener,
Kantarın başında durmayı dener,
Ayırt edemez ki malla, darayı,
Karıştırır durur bütün sırayı.

Bağın birisinde bekçilik yapar,
Olgun meyveleri kendisi kapar,
İşveren fark eder, kıyamet kopar,
Başından aşağı döker şırayı,
Hayalinde görür belki orayı.

Hangi işe girse çabucak bıkar,
Kapıları çarpıp, öfkeyle çıkar,
Köprüleri atar, temelden yıkar,
Köylülere kızıp sürer merayı,
Silahını çeker, basar narayı.

Sabır gösterip de, dursa kararda,
Belki kurtulurdu bir gün zararda,
Öfkesi kabarmış, aklı firarda,
Yakmayı düşünmez bir gün çırayı,
Karıştırıp gider akla karayı.


Sabri Koca

Bakalım şairler ne söylemiş:

Hayatın yükünü, yüklemiş gider
Kimine dert çıkar, kimi cem eder
Bana söylemeyin, aklımda gider
Unutma burayı, soran KARA’yı
Benimde kalbim var, düşün burayı. .......... Ahmet KARA
*
Üçkağıtçılarla sarılmış etraf
Çarşılar olmuş, kuyumcu sarraf
Söz birliği etmiş herkes bir taraf
Sat desen satacak güneşi ay’ı
Cahil olmaya gör kanar alayı. .................... Kardelen-1