Kavlinden dönenler âşık olamaz,
Âşıklar yorulmaz, yürekten yanar.
Çoğu da dünyada huzur bulamaz,
Gözyaşları akmaz, kirpikte donar.

Duygular depreşir, gönüller coşar,
Bir hayal peşinden yıllarca koşar,
Gözlerden uzakta sessizce yaşar,
Virane damlara baykuşlar konar.

Sevdanın içinde olamaz hile,
Çekilen acılar yön verir dile,
Kimin umurunda çektiği çile,
Kimi tekme vurur, kimisi kınar.

Yalvarıp yakarmak fayda etmiyor,
Çektiği çileler kolay bitmiyor,
Bir türlü işleri iyi gitmiyor,
Sanki hayat onu yoklukla sınar.

Gezindiği dağlar ulu mu, ulu,
Azık dağarcığı bilgiyle dolu,
İzanı olanlar kaybetmez yolu,
Dinleyen anlar ki; serin bir pınar.

Kendisi üzülür, insanı üzmez,
Toplumun içinde kibirle gezmez,
Yeşili koparmaz, canlıyı ezmez,
Büyük üstatları rahmetle anar.

Hakka bağlamıştır temiz özünü,
Dilinden düşürmez şükür sözünü,
Devamlı harlatır aşkın közünü,
Görenler sanır ki; ulu bir çınar.

Haksızlık görürse geçip gidemez,
Bir mazlum üzülse, bayram edemez,
Sanmayın, âşıklar bedel ödemez,
Gözleri nemlenir, ciğeri kanar.


Sabri Koca

tebrik ve teşekkürlerimle........

Sevenler yaşarken mutlu olamaz
Sevdadan yana hiç aşkla dolamaz
Etrafın sarılır huzur bulamaz
Baykuş gibi hepsi başına tüner. ............. Kardelen-1
*
Vurulan pençesi biraz derince
Huzuru aratan seni görünce
Dostluk temeli biraz gerince
Gözlerin içinde ışıklar söner. .................. Ahmet Kara