Giderken beni de al şairem :)

Yaşam ne kadar güzel gelir yaşarken değil mi..?

Ekmeği tuza banar gibi şevkle yaşıyoruz.

Ama herkes bir gün vuslata kavuşacak.

Rabbim gecinden versin hayırlı ölümler nasip etsin.

Yazarken iki kez tuşlarım kilitlendi bu arada sanki uyarı gibi:)

Yüreğin var olsun çok sevgimle..



Ferda,ca tarafından 1/9/2021 11:16:46 PM zamanında düzenlenmiştir.

"Şiir bir yaşam biçimi" ya da "hakikatı arama işidir" der ustalar.

Yaşadıklarımızın kaleme alınmasıyla birlikte kendi sesimizle ve kendi benliğimizle iletişim kurarak içimizdeki kalabalıkları, sessiz çığlıkları gün yüzüne çıkartmış oluyoruz bir yerde şiirle.

Şiir insanın ikizidir aslında.

Kökeninin türküden geldiği de söylenmektedir.Çoğu zaman neşemiz, çoğu zaman atışmalarımız ve çoğu zaman da ağıdımız hüznümüz,acımız olmuştur.

Sonra soluk alıp verdiğimiz mekanlarda da kimliğimiz ve rengimiz .

Yani diyeceğim o ki değerli şairimiz Tesbih"in şiirlerini nasıl bir duruş sergileyerek ortaya koyduğu âşikar.

Dik ve onurlu
Çizgisinden hiç sapmayan.

Yaşadığımız çevre koşulları, acılar, savaşlar, yokluk içinde geçen zamanlar, kan ağlayan coğrafyalar, sıkıntılar, buhranlar vs.kısaca hayata dair hissettiğimiz ne varsa ve ölüm ve yalnızlık şiirin hep ana temalarından olmuştur.
....

Durun bakalım hemen pes etmek yok öyle. Ama siz de benim gibi ölüm temalı şiirleri çokça işliyorsunuz şiirlerinizde.Evet, unutmamak gerek bu gerçeği zaman zaman kaleme alıp hatırlatmak gerek. Kendimize biraz çeki düzen vermek, hayatı büsbütün sonuna kadar iyi bir insan olarak yaşayıp öyle hatırlanmak gerek değil mi.

Sevmek gerek her canlıyı Üç günlük dünya için üzmemek gerek değilmi kimseyi.

ve sonra bir şiir gelir şehre
bir güzel dünya olur .

"Gelirsiniz
Kalırsınız
Gülersiniz
Ve sonra
Göçersiniz"

işte hayatın kısacık bir özeti.
Göçeceğiz ve gittiğimiz o yerde ne makamın ne de şanın hiçbir hükmü olmayacak.herkes eşit herkes bir.


Tebriklerim yürekten
Tebessümle ve şiirle hep.






-Ramazan Boran tarafından 1/9/2021 8:25:11 PM zamanında düzenlenmiştir.

az önce bir türkü dinliyor ve düşünüyordum usta,
aşk, aşıklık, ölmeler, kalmalar, gitmeler, gidememeler vs.

sonra kendimi düşünmüştüm ister istemez,
ıssızlık, karanlık, çocukluk, ve daha da nice...

sonra şiirinizi açtım,
ki o türkü hala çalıyordu sanki
" dost cemalin" diyorken ozan
yürüdüm gittim dediğinizce elbet
ki dışarıda yağmur, dışarım da rüzgar...

kırık camlı evlerin çocuğuyuz,
en çok burnumuzun üşümesi sanırım bundan...

şiirin nice güzelliği, içe işleyişine nice eyvallah.