2
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
474
Okunma
sırtımda sapsız bıçaklar
homurdanıp duruyorum
dilimde nehirler
tükürüğümde ölü balıklar misafir.
geceleri, sabaha bağlayan gözlerim
gak guk hengamesinde
aklımı kaybediyorum.
olmadı baba olmadı
tutmadı mayan.
kıtlık girdi şiire
belinden kırıldı sözcükler
ellerim yığıldı duvar diplerine
kuluçkaya yatan nefsimi izliyorum.
makyaj sanatına bağışladım
boynumdan yukarısını
cehennem kadar dünyanızda yerim yok
tüm rahatsız ruhları astılar çamaşır iplerine
ölüm varsa
hangi umudu sevebilirdim ki?
asabiyet sağırlara ait olduğundan beri
kesik kulaklarım
sövdükçe, kanlı aşk işedim
pencerenizi açık bırakın
geldiğim gibi sessizce gideceğim
ölülerin hafriyatına geç kalmak istemem..
5.0
100% (5)
Cevap Yaz