Geçmiş zaman işte
Çoğuysa hatırlayamadığım anılar.
Ve geride kalan onca yıl
Akıp giderken seneler bir biri ardına
O bir gün gelir.
Önce yol ayrılıklar başlar.
Sonra kopup giderim ocağımdan.
Yerim yurdum değişir alışırım zamanla.
Sılam hep aynıydı.
Özlemi ayrı, havası ayrı insanı bile apayrı.
Ara, ara hüzün çöker içime gurbet ellerde.
Ta derinlerde bir çığın fırtına kopar.
Kimseler bilmez bu yanımı.
İşte ben hep böyle yalnız yaşarım bir çok şeyi.
Acımı gömerim içime susarım.
Kapayıp gözlerimi karanlığa gömerim kendimi.
Sonra aklıma gelir geçmişim filim gibi.
Ne çok giden olmuş hayatımdan.
Veda edemediğim ne çok insan
Öpülesi eller neredeyse kalmamış artık.
Sarılacak bir kaç dostta artık yok gibi.
Hayat bu böyle işte.
Bir oyun ki hayat hep oynar hemde bıkıp usanmadan.
Bitsin diye açıyorum gözlerim yaş içinde.
Buruklaşır birden içim.
Geçmez boğazımda düğümlenir anılar.
Anlıyorsun ki gidenlerin yerindesin artık.
Yaş artık bilmem kaç olmuş.
Geçip giderken onca zaman anlarsın.
Senden bir çok şeyi nasıl alıp götürmüş öyle.
Hemde sessiz sedasız.
Bir yalnız adam kalmış gurbet ellerde.
Uzakta hep uzaklarda
Ve hep yalnız..

Mehmet DEMİR
01.01.2020 ANKARA