0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
394
Okunma
Yazılmış onlarca cümle, konuşmadıkları suratlarında
Söylüyorlar, sürekli olarak aynı şeyleri
Hepsinden korkuyorum ve kaçıyorum
Yok, yapacak başka şeyleri
Ve yeni bir dünya yaratamıyorlar kendilerine
Daha da kötü olacak her şey gün geçtikçe
Hiç de yakışmıyor bana sürekli bunları düşünmek
Havayı soluyabilmek varken, güneşi görebilmek
Ama onları da çalacaklar, en takdir edilen enstrümanlarıyla
Ve bıkmayıp, hep yeniden canlanacaklar
Belki birgün yanar kitapları, herkes kararsızca düşünürken
Ama ben hiç yorulmayacağım koca leşlerini taşırken
Belki birgün nefes alır bu topraklar
Belki birgün uyanırız, belki demeden
5.0
100% (2)
