2
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
642
Okunma
Geçtim dünyanızdan
Cam kırıkları üzerinde
Ellerim ceplerimde
Şarkılar söyleyerek
Gördüm ki mutluluk
Bozkırda açan çiçekmiş
Şehirlere inince soluveren
İnsan kalabalığından
Kötülük korkudan beslenir
Karanlık gözyaşından
Umut çocuktur
Salıncak kurar darağacından
Kalbim hür bir köle
Günboyu durmaz atar
Anladım bir neşter neden kesmeye odaklı
Ölünün sakalları özlediğinde uzar
Hani suçtu soykırım
Zamanın hatıralara ettiğine ne demeli
Doğruyu söylesin kalanlar
Gidenler gitti
5.0
100% (5)