Dostlarım şiir getirdim sizlere
Hikayesi olan bir şiir
Alın avuç avuç
Sürün yaranın üzerine
Acıyı dindirir
Görüşemedik hayli zaman
Bitkisel hayattaydı ellerim
Bilmiyorum kaç hükümet devrildi
Kaç isyan bastırıldı
Ağzı burnu kan içinde


Şairler savaşçı doğar
Gizli kahramanları dünyamızın
Atlarlar ateşten ateşe
Aydınlansın diye karanlıklar
Kelimeleri taşla yontarlar
Kalemleri mızraktır
Hedefi onikiden vurur
Kurşun işlemez onlara
Çelik yelekleri Nâzım’dır

Aşkı arayan gezginlerdik
İnsanlık kadar eski maceramız
Güneşi uyandırmadan düşerdik yollara
Yoldaşımız ateşböcekleri
Yüreğimiz pusula
Azgın sular aldı kimimizi
Yorulup kalanlar hatırlanmaz
Kendimden hep bir adım öndeydim
Tanrı benden yana attı zarını
Ağaç kovuğunda saklanmış buldum aşkı

Çocuklar kadar sendik
Oyuncağımız yeryüzü
Memleket olurdu bastığımız toprak
Her gülüşte mevsim değişir
Selama durur turnalar
Kucaklardı gökyüzü
Salıncağımız bulutlar
Seni seyrederken sarhoş olurdum
Kim bilir nasıl mutluluk
Bin yıl gözlerinin içinde yaşamak


Bazı izler silinmez
Kimi boşluklar dolmaz
Bana şarkılardan bahset
Gönül yarasına iyi gelen şarkılardan
Bir elma kurdu yiyor beni içten içe
Bir beden büyük yalnızlık
Küçük salyangozum
Geç mi kaldık
Erken mi geldik yaşamaya
Kırık kalpler ansiklopedisine adım yazılsın


Aşklar ayrılıklarla anılır şimdi
Aşıklar korkak ve kararsız
Papatya falları kanlı bitiyor
Uzun hayatlar sürmüyor sevenler
Aşkın katili benim
Öldürdüm kelimelerle
Bir ömür taşıyamam sırtımda bu kamburu
Boynumu yatırdım sunaga
Onurlu bir ölüm istiyorum
Sakin bağışlama