Yokluğun volkanlar gibi dudaklarımda
Yokluğun, düşüşü gönlümün dipsiz bir kuyuya.
İçimde yalnızlığın en kara isi
Dinmeyen acılar hep yüreğimde
Şarkılarda avutmuyor, hüzünlü akşamlar.

Gözlerinin bakışını arıyorum gittin gideli
Bir sızı büyüyor içimde hiç dinmeyen.
Kıramıyorum ellerimin paslı kelepçelerini
Zehirden sigaralar dindirmiyor acımı
Gecelere sicim gibi yağıyorum.

Anılarla sarmaş- dolaş yalnızlığım
Benimle birlikte ağlıyor kumrular penceremde.
Onlarla dost oldum, seni anıyoruz birlikte...
Bu şehrin korku dolu sokaklarında bitmiş
Yavaş yavaş tükeniyorum sensiz.

Boğazımda yumruk yumruk hıçkırıklar
Akşam yalnızlığı çökmüş yine bu odamda
Bir ben, bir hayalin, bir de gözlerin
Neredesin... neredesin birtanem ?
İçimdeki umutlarım bir bir ölüyor...

Aygün Deniz 07.12.2020