Pembe bir Eylül akşamı senle doluyor ümitlerim
Taş kaldırımlarında bu kentin, el ele yürümüştük
Şimdi bil ki ; o kaldırımlara bile hasretim...
Taşıyan ayak izlerini, seni bana getiren
O taş sokaklara hasretim ben sensizken.

Sararmış yapraklarında Eylül’ün anılarımız durur
Ben, ceplerimde sana yazılmış mektuplarımla
Hangi yöne gideceğini şaşırmış ayaklarımla
Daha bana dönersin diye, kendimi avutuyordum
Ve bil ki ; ben seni hep seviyordum.

Şimdi seni yaşatıyorum içimde , bir bahar kadar yeşil
Bir ben, bir de yalnızlığım , seni anlatıyorum gecelere.
Gecelere yağmurlar yağıyor, ben ağlıyorum
Düşlerime sığınıyorum, belki orada bulurum seni
Hani yüreğinde bir aşk vardı senin, şimdi nerdesin ?

Hadi uzat bana ellerini, gözlerini gözlerime
Siyaha boyama mavi tuvalimi
Baharın getirdiği meltem rüzgarları...
Beni benden alan gerçek tek aşkım
Bir yüreğim bir ben sana muhtacım.

Şimdi gel ; bana bilmediğim şarkıları söyleme
Ben siyah bir gül,dalında bekleyen yağmura inat
Sen renkler içindeki en güzel mavi
Gel artık n’olursun, korkutur beni karanlıklar
Alev alev yüreğime, şimdi ayrılık karları yağar.

Aygün Deniz 08.12.2020