Neler gördük geçirdik, ne zor günler yaşadık
Bu dersler bize yetti, gül dikensiz olmazmış.
Yüreklere inatla tertemiz aşk döşedik
Yaşam bize öğretti, gül dikensiz olmazmış.

Ne çok bekleştik durduk verdiğin o adreste
Yürekler çırpınıyor duyduğumuz her seste
Ecel elbet gelecek can bekliyor kafeste
Yaşam bize öğretti, gül dikensiz olmazmış.

Aşka düşen her zaman sevdiğini arıyor
Sevenler birbirinin yarasını sarıyor
İnsanlar acımasız, düşünmeden kırıyor
Yaşam bize öğretti, gül dikensiz olmazmış.

Sevdiğini söylemek iki dudak arası
Sevgiyle onarılır yüreklerin yarası
Riyakârlık her zaman, yapanın yüz karası
Yaşam bize öğretti, gül dikensiz olmazmış.

Yaşam öyle kısa ki, bugün varsın yarın yok
Sevdiğinin acısı yüreklere saplı ok
Mutluluk dediğimiz bizlere az, ele çok
Yaşam bize öğretti, gül dikensiz olmazmış.

Ben Leylaydım sen Mecnun savrulup gittik sanki
Zaman çok şeyi sildi kaldık naçar inan ki
Sevda dolu bu yürek öyle büyük umman ki
Yaşam bize öğretti, gül dikensiz olmazmış.

Leyla İnan
(İstanbul - 29.11.2020 - 00.48)

Şiirime içli yorumuyla can veren canım arkadaşım Dr. SEMRA GÜVENÇ e candan teşekkürlerimle