Çok korkuyorum kimse benim için endişelenmez diye
İçimde sıkışan o nefesi veremezsem diye
Kaşlarım ve çenemi sıkarken
Beni kimse düşünmez diye
İnanın çok korkuyorum
Kendimi ne kadar sevsem de
Başkalarını rahatsız etmekten korkuyorum
Sonradan dahil olmuş bir sorun gibi
Üstlerine çıkmaktan insanların
Çok korkuyorum
Ya da onlara öyle hissettirmekten
Dişlerimi sıkarken ben kırılana dek, üşürken
Donarken soğuktan ya da sessizlikten
Birinin sesi, nefesi olmaz diye çok korkuyorum
En çok da ya rahatsız edersem diye korkuyorum
Ya da rahatsız etmişsem diye
Kimseyi daha fazla düşünmek istemiyorum
Korkuyorum ben yokken de mutluluğun olmasından her yerde
Bencillik veya nankörlük diyebilirsiniz siz
Hatta insanlığa bile yakıştıramayabilirsiniz
Ama ben en çok korkuyu görmekten korkuyorum
Ya olur da, hiç üstümden atamazsam diye...