1
Yorum
33
Beğeni
5,0
Puan
679
Okunma
Ve neden sonra
inkar derecesine karanlığı yırtıyor aydınlığın kevser’i..
Gözlerimin süsüne susayan soğuk mevsim ırmağı cenneti aşerdiğinde geceye
kısa bacaklı sağanak iniyor
Lalettayın günün ardına saklanıyor renksiz düşler ve kuşlar
Ruha estetik kavramla oturan özgür telaşenin ıssız manzarasına
meşalenen bahçeler gibi harmanlanıyorum
Göğümün tarlasında yeşile çalan mavi
Boşlukları dolan deniz gibi olgunlaşırken avucuma..
Neyi var acep dilime oturan düşüncelerin merceğinde
Yüzümün alfabesinden eksilmeseydi bahar
birşey söyleyecektim toprağında cemreleşen saksıya
Lakin
Azil ezginin rüzgarında kırılıyor sözlerim
Duymuş olmalısınız
Ve neden sonra..
...
5.0
100% (12)
Cevap Yaz
