5
Yorum
29
Beğeni
5,0
Puan
559
Okunma
Herkes gibi ötekiler
Karanlığı kuşatan zamana duruyor...
Durgun saatlerin yarımlığına sıkıştırılmış vakit
Hecesi,günü,bahçesi eksik gülümseme
Ki,çoktandır kendime benziyor
Topladığım ağaçlar ve sırlarla aynı yere koyulan odalar
Göğe uzanan ay gibi oturuyorlar gözlerime..
-benim yüzüm müdür bu aynalar-
Burada ve
Hep birlikte içimize kapanıyoruz
Gül kanamalı kuytularda arıyoruz dilimize çoğalan sözcükleri
Evet,evet
Bakınca görüyorum bir yanımın tenhalığını
Şiir sığınaklarına sinen sus gibi bulutlanıyor ayak izleri
Menzilimde ince su
Çırılçıplak çöl
Sanki beni ölüyor örgülü hüzne
Dağ uğulduyor
Yalnızlıksa kelebek tadında upuzun yol
Ağzımda üşüyen güz’ün kalın soluğu
En dip lerde
Direnen ve kaybolan uçurum gibi zaman
Bir yerden bir yere sürekli devrilen
...
5.0
100% (14)