Ahenginde akıp gitmeli hayat, çekil yolumdan
Kalmadı çözülmedik sorun, dünden, bugünden
Sen mi engel olacaksın bana, bu ne çirkinlik
Aynaya bir bak hele, sendedir asıl bezginlik.

Birileri izini sürer hayatın, aşar yolları
Ne çıkarsa çıksın bahta, asla vazgeçmez
Ötekisi de düz yola dizer engelleri, taşları
İnanın ne yapsa da durdurmaz sizi, kifayet etmez.

Ne durabilir ki önünde inancın, o çok güçlüdür
İmanca eksik olanın aklı da,yüreği de mühürlüdür
Sandal ile aşar denizleri bu kuvvetle güzellik
Tonajlı gemiyi bir avuç suda batırır şu miskinlik,çirkinlik.

Nedendir bilemem hayatı zora koşmak
Kolayı var iken nedir bu kapris ve kokuşmak
Haz vermediler bu istikamette olanlar asla bana
Onların istikameti güle değil ki, köhnemiş yabana.

İçinden gelmez ise şu sevinç, koymayla dolmaz
Akarken doldurmalı suyu, zaman ki durmaz
Gülmemiz gereken yerde ağlamak neden
Göz yaşlarının inanın bedeli ödenmez.

Yok eder varı boş, bakarsa hayata kul
Var edende arama sakın para, pul
O varlık ki ,yürekteki sevgiden almıştır ilhamı
Yokluk sevgisizliktir, bırakın içinizdeki gamlı esrarı.

İnsanı sevgi yaşatır, öldüren sevgisizlik
Cüzdandaki kalınlık asla sağlamaz huzur,esenlik
Anlayamıyorsa seni karşısı, olmuşsa kayadan parça
Bırak sen de ucunu ipin, fazlaca hırpalanma.

Değerler karşılıklı olmalı, dişli çarklar misali
Yoz bakana ne hürmet, bir de sitem etmeli
Vefadan yana zenginler var ya ne güzel
Onlarla yaşamak ki, inanın ömre bedel…
Oğuzhan KÜLTE