Bir düş’ün örüntüsü ise gizem
Saklı tuttuğun her perçem
Dalgalı yolların ufkuna b/andığın
Güneşi payidar kılan sedefli yüzü matemin
Göğün kandığı her bulut
Serpintisi umudun
Sancılı bir mevsimde illa ki unutulduğun.

Şehrin gövdesi delik deşik madem
Şehirli isyanlarında şairin
Karamel rengi ve t/adında
Aşkın ela gözleri yuvalarından fırlarken
Bir cet ki seni savsaklayan
Vurdumduymaz rüzgârda yanıp sönen
Ferine sığındığın rahmetin
Dolunayın ayaklarına kapandığın her geceden
Ayrı tutulduğun
Yetim mizacında örsü belki de lanetin
Un ufak edildiğin
Bir körebe saflığın tınısında ve safında illa ki
Semanın hüznüne binaen
Evlat edindiğin hangi şiirde saklısın,
Söyle şair?

Meltemin duvağından sızan ışık mı?
Aşkın uğruna köreldiğin yanlışların mı?
Var olduğuna kani güneşin sezilerinde mi saklı?
Her cebelleştiğin gün ve mevsim
Uyruğu da yokmuş meğer
Estiğin kadar savurduğun
Her hecede g/izlendiğin
Ardıç kuşlarına yakın
Sedef mabedinde yalnızlığın
Hurra, sefil evren!

Kazıdığın her satır değil mi ki mezarın
Şimdi söyle ansızın
Sızdığın bir düşten
Uyandırıldığın
Cefana da katık ettin mi özlemi
Saklı tuttuğun özneni savursan ne gam, şair.
Derlediğin şiir mademki sahip olduğun
Tek hazinense
Paylaştığın sevgini de mi çok gördüler
Sızan gözyaşlarına serdiğin imgeler
Cebi delik bir rüzgârlık
İçinde biçtiğin ekinler
İman gücünde saklıdır gücün, şair
Kapıldığın ne yeis ne fırtına
Fıtratına binaen
Her asılı kelamda saklı maruzatın
Anlaşılmazlığın kollarında uyuya kaldığın
Bir şiir vakti ki,
Bağrında saklıdır gizlediğin yaraların.

Heyhat, sersem cihan!
Mert bildiğin her zerresinde
Kapıldığın rüzgârın solmayan çehresinde
Yâd ettiğin kadar yarenlik eden
Mevsimin doğasında hüzün
Ekim denen feri matemin
Kışkışladığın Eylül’de saklıydı oysa meramın
Vakitlerden bu vakit, şair:
Endamlı cüssesine kapıldığın iklimden sarkan hece hece
Muadili kâh aşk kâh hüzün
Ekim’in közünde saklıdır özün
Öğündüğün kadar yüreğinle
Varsın yıkılmasın ön yargılar
Şerh düştüğün kadar her zerresine benliğinde
Saklıdır illa ki mucizeler.

Andıkça adını Rabbinin
Günyüzü gördüğün değil midir?
Her gece kapaklandığın bir şiire
Kapılan yüreğinle matemin de isinde
Yok olan bir ışıktan çok fazlası değil mi söyle
Kâh bulut olduğun kâh umut
Kimi zaman unutulduğun harlı bir tükenilmiş
Mukadderatın haznesine sığındıkça
Elbet son söz saklıdır kaderin neferinde