Bilirmisin a sevdiğim
kendimi bırakmışım sen de..
kıyılarının yakıcılığı şu doğan güneşe inat
nasılda can yakar
nasılda infazına boyun eğer
ne isterim ki senden ?
gözüme yasak
adımlarıma mayınsın artık...


’’Gittin ya adına ıslandı saçlarım
eritsin bundan sonra şafakların
birikmiş olan ah’ımı’’



...

..


kendimi unutmuşum sen de..
yolladığın tüm haberler
ölmemi ister gibi
içli..

sanki içimde tuttuğum
baş kaldıran asi yanım
tanınmaz yanlarım
nabzımda düğüm düğüm..
meğer ne zormuş
yan yana olupta senden uzak olmak..
meğer ne zormuş
gözlerinden ırak olmak..

Bilirmisin a sevdiğim
çalıntı bir levhadan
almıştım adını...
önce ellerime sürdüm dua gibi seni
sonra
yüreğimin en köhne yerine nakışladım
içime işledi her halin
içime işledi kalp ağrın
tutarım belki deyip
mayaladım ruhuma seni..

Bilirmisin a sevdiğim
kaç bedevinin defterinde anılacak
senli benli sevdamız..
yollara düştü tüm kervancılar
kanlı meydanlarda ağlamaklı şarkı okuyan çengiler
zaferini kutlayacak...
duyur mihrabdan sesini..
doyur toprak mangalın kor ateşini..
ben çat kapı unuttum seni..
ben med zamanlarda unuttum seni
bakmadım, görmedim say..
bakamam yüzüne
yandırırsın beni
bundan sonra susları giyinip
tüm ayrılıkları önüme katıp
geçip gittiğim yerlerde kaybolurum
..
...

’’MAhşer yeri kurulmuş
yüreklerimizin orta yerine,
gitmelerin göçebe iken bu vahada
ayaklarımın ıslaklığı mes’ut
sanki varmış gibi..’’

Belma.