39
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2594
Okunma

Kanuni dünyaya O Kanuni’ ye HÜKMETTİ...
"Sorma aşkın hâletin Mecnun "a bir dîvanedir,
Açma aşkın sırrını Ferhad "a kim efsânedir.
Sor bana aşkın rumuzun sânâ takrir eyleyen,
Can u baş terkin urur âşık hemen pervânedir."
Kanuni Sultan Süleyman
Soğuk iklimlerde açan bir goncaydım ben.
Beyaz tenimin kokusu bozkırlardan duyulurdu.
Gözlerim vardı ışık ışık parlayan,
Bir bazilika da son buldu…
Hırçındım bir okyanusun dalgaları kadar.
Vuruyordum saçlarıma değen taraklara.
Yoktum, yoktu, yoktular.
Beni on dördünde sılamdan ayırdılar…
Geldim atın sırtında bir cihana.
Cihan ki cihan umma…
Libaslar serdiler önüme,
Giyinmişti oysa Roxelena acılarıyla…
Anlatıyorlardı anlamıyordu bu beden.
Bakıyorlardı da görmüyorlardı beni,
Erkek miydi yoksa benden mi?
Harem Ağası dedikleri belli değildi…
Güneş yüzünü göstermiyordu bana.
Soğuktu duvarları bu bazilikanın.
Derken toparlandı aklım / bağırdım.
Huzuruna çıktığım sultanımın güneşinde aydınlandım…
Elâ gözleri vardı ve uzun bir burnu.
“Neylersin bre” dedi ben sustum.
O en büyüktü gördüm ki güldüm,
Şen olaydı gülüşüm…
Anladım şen bir sevinç kapladı içimi.
Yüzüme yayılı verdi aşkın her bir biçimi.
Dağıldı ifadem yalnızca güldüm,
Hürrem dedi bana ben yine güldüm…
İlk gece mi kimse bilmez.
Desinler reddettim desinler sevdim.
Kadını olamayacaksam eğer,
Yoktu bir hükümetim…
Sonra aşk emretti bir Sultan aldım kucağıma.
Başladı işte o an içerimde sancılar,
Ya ölüm ya düğündü sonumuz.
Ana olmak Hürrem olmaktan zormuş…
Dedim; “bağışla bu canı gidelim yolumuza”
Tahtı himaye de vardı bir tek Mustafa.
Kanunum olmaz dedi,
Kadını eyledi beni…
Ardına başladı bir celale.
Dediler evvel iblis Hürrem ‘e.
Roxelena almadı hiçbirini kaile,
Dedi dört Sultanım var başından kimseye ne…
İşte böyle saldı nam cihana Hürrem.
Ardımda bir sultan daha gelir mi bilmem.
Asi bir küheylandı ana oldu ne görsem,
Adı aşktı / şen gülen…
Roxelena yani Hürrem…
21 Temmuz 2008
NeNa
5.0
100% (1)