Kıpkızıl bir akşamın serinindeyim
İnceden bir yağmur düşüyor
Camlara şarkı söylüyor.
Dallarda bir başka hüzün
Kuşlarda başka bir ötüş var bu gün.

İçimdeki bu isteksiz yazış neden
Neden kaybettim yazarken duyduğum sevinçleri.
Hiç bir şey eskisi gibi değil
Pembe sisler kaplardı içimi
Ne zaman yazmaya başlasam
Ve büyülenirdi kalemim sanki
Yeniden yeniden yazardı.

Oysa şimdi zorluyor kalemi parmaklarım
Gözlerimdeki damlaları
Mürekkep yapıyorum kalemime.

Yeni bir Sonbaharın eşiğinde seyretmek
İstiyorum dallardaki hüznü
Sonbahar çiçekleri açıyor
Nemli kayaların gölgelerinde
Mini mini kır çiçekleri
Mor la erguvan arası renkli.
Kalbim ne istiyor bilmiyor
Kalbimi seyrediyorum dinliyorum
Neden çarpıyor şimdi.
Seni lavantaların renklerinde seviyorum.

Gözlerimi kapatıyorum
Artık ağlamasın istiyorum.
Sevmek istiyorum yaşamayı.
Papatyalarıma göz pınarlarımdan
Sular içiriyorum.

Hala camları vuruyor yağmur
Ama kalbimdeki bu acı yanmaları serinletemiyor.
Aylar geçti sensiz kimsesiz
İçine gömüldüğüm bu dipsiz
Karanlık kuyuda
Kendimi Yusuf gibi hissediyorum...
Zamanı geri getirmek istiyorum
Gelemez ki...
Canım yanıyor
Bir bilinmez sızı bu of...

Bir rüyadan uyanayım pembe bir sabaha
Ne olur doğduğum evin
O güzel bahçesinde yeniden başlasın hayat
Fıratın serin sularını seyredeyim
Penceremizden
Eyvanda yanarken bir ocak
Ve üstünde kaynayan sütün kokusu yayılsın etrafa.
Damlarda serili dut ve incirler en güzel rahiya
İşte yine en güzel rüya
Ne olur uyandırmasa
Gerçekler beni bu mavi rüyadan.

Aygün Deniz 10.08.2020

Devam edecek..