Ne kadar vazgeçsem kendimden
Şu kalbim vazgeçmiyor senden.
Düşüncelerim yaşantım her anım
Seninle dolu çıkamıyorum bu girdaptan.
Bir okyanus yüreğim, ortasında dönüyor
Dönüyor seninle hiç durmadan.

Teselli etmiyor beni hiç bir şey
Yazmak, okumak, yaşamak.
İçimde bir boşluk ve bezginlik
Yaşamak ne ki ; işte bir umut
Bana gülmüyor şans ve hayat
Sevemiyorum bu kenti ve içindekileri.

İstiyorum ki çiçekler bizi açsın
Kader takviminde olsun bir değişim.
İstiyorum ki tüm mevsimler ilk bahar
Sevmek sevilmek kadar güzel akşamlar
Ay denize vursun en güzel ışıklar
Gün batımı nağmelerle batsın denize.

Ve yeni bir satır başı açılsın
En güzel günlere ve aşkıma.
Hayal içinde geçmesin artık, bu kalan
Elde kaç yılım kaldıysa zaten
Bilemem güvenemem, ömür ne ki
Güvenilmeyen bilinmeyen, muamma.

Biliyor mu sun seni bahar sanmıştım
Kar, boran, kışımda kıyametimde.
Hazan dallarıma konardın, gülüşlerinle
Muştular getirirdi sevda kuşları
Şarkılar söylerdi yüreğimin notaları
Aşkının, vuslatının gelmeleri üstüne.

Soluk olmasın diye, her cumartesilerim
Ebem kuşaklarına sarardım mektuplarımı
Yağmur damlaları vururken camlara
Ayrılık şarkıları söylerken bulutlar
Savaş alanlarında cenk eder yüreğim
Denizler dolusu akardı göz yaşlarım.

Şimdi seni yazılmamış şiirlerimde paylaşırım
Yalnız bekleyişlerimde içerim hüzün şarabını
Tükeniyorum işte ,Leyla’yım çöllerinde bitik !
Cam kesiği umutlarım kana bulanır.
Şimdi pencerelerime keder yağmurları yağıyor
Şimdi pencerelerimde seni bekliyorum
Sevi yağmurları gibi , gel dol avuçlarıma.

Aygün Deniz 08.08.2020