2
Yorum
25
Beğeni
5,0
Puan
478
Okunma
Ayyuka çıkmış zamanın dehşet uykusuzluğunda
Sarmal bir pencereden düşüyor günahlar
Aşkın har ında közlenen sancılar yanıyor en çok da
Kum taneleri dağladıkça yüreğe ok
Masalı perçinliyor sükut
Hep aynı renkleri karıştırarak bir kuşun kanadına...
İnce bir serzenişi bu ölümün sabır limanında
Kendimin kendiyle çekilen kuytularında
Ne hassas nüans yok olmuşluğun
Ve fakat
Ney sesinde demlenen içre özgürlük kızılca mavi
Avuçlarından dökülen göğün yıldızlarına bak hele
Adımı sayıklıyor kekeme güneşe
-susuyorum-
Yine sen hep sensin diye
5.0
100% (11)