2
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
821
Okunma
Işıkla gelen karanlığın ağzında sessiz deniz
Oturuyor ruhumun oluklarına...
Gecenin serzenişi acaip bir yalnızlık
Sırlı su gibi odasında penceremin
Hiç durmayan nehirlerin vaktine öldüğünde gölge
Değişir mi kokusu nanelerin
-atmalıyım içimden uykumu bölen sesi-
Ki,
Solgun maviliğe kaçan kuşlar suskun
Herşey ölüyor
Bütün herşey usulca
Anlamaya çalıştıklarım ağarıyor
Ağlıyor avuçlarımın içinde çocuk
Ve gölgeleri kullanıyor birileri
Birer ikişer çoğalarak
Böyle ayakta ve
Kendindeki aynaya kaybolarak
Bir yağmur ki papatyası elinde
Dokunsam boşluğa atıyor kendini
Sanki ses verecekmiş gibi
Herşey ölüyor
Bütün herşey usulca
Bir ağacın altından seyrediyorum
Gecede yıldızlar
Nazlı kıvılcımlar
Gözlerinde filizlenen
Hadi kanat içimin gül kokan mahşerini
İkimizde ölüyoruz
...
5.0
100% (10)
Cevap Yaz
