3
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
452
Okunma
Gözlerimin kuyusuna çekilen gecede
Dışarıda kalan yağmur kokusuna pencereleri uyuyorum
Islak saatlerin şehrin üstünden geçmesi gibi biraz bulut getiriyorum aklımın yanına
Evlere ve ağaçlara..
Parmaklarımın arasından kayarken simsiyah bir örtü
Ne yaptığımı bende bilmiyorum
Yürüyorum
Anlamsız telaş saçlarımı uzatıyor yol boyuna
Düşünmek için vaktim olabilirdi fakat
Çok çabuk geçiyor zaman
Ve ben açan çiçeklere yetişemiyorum
Hayli yorgunum
Bitkin sessisliğin sis köprülerinde alnımın terine soğuk geliyor
Elbette ölebilirim bir çocuğun yerine fakat
Kulağımda mütevazi coşku
Maviyi sesleniyor uçurtmamı arıyorum
Sonra bir daha
Yeniden yürüyorum
Sevgilim geliyor aklıma
Duruyorum
...
5.0
100% (6)
Cevap Yaz
