Poyraz vardı...
Kabarmadaydı deniz,
Huysuz.
Zaten yürümüyordu...
Oturdu.
Diğeri hala ayaktaydı
Diretiyordu...
Gökyüzüne baktı, parça parçaydı bulutlar
Tıpkı...
Gölgeleri yapışamıyordu dalgasına denizin...
Balıkçıl gördü birden, ne hızlı daldı! dedi.
Sence nereden çıkacak?
-...
İçini heykelleştirmeye çalışmakla meşguldü diğeri.
Balıkçıl çıktı sudan, gagası boş.
Dalgaya paralel uzunca uçtu.
Poyraz dağıtmıştı saçlarını
Dağılan sadece...
Eliyle tutarken havalananları,
bakış yakaladı tanıdık.
Tek gözünü kapadı, fersiz güneşin önündekine
Sen hiç ispinoz gördün mü? dedi
Nasıl bir şey? küçük mü?
-...
Sessizlik üşüttü...
Başını indirirken bir damla su dokundu şakağına
Dalgalara baktı.
İç çekişini duydu başında dikilenin an sonra
Bakmadı.
Poyraz vardı...
Evrende bir yerde bir nebula tam tur döndü beklerken durdurduğunu
veyahut öyle sandı.
Zaten yürümüyordu...
Ama...
-Kalkalım mı artık? Üşüteceksin, hem ilaç vaktin geldi, yediğin içini tutmaz.
...
İçine deniz oturdu.
Yosunlar vurdu ayak dibine
Karmakarışık, sarmaş dolaş...
Kalktı oturduğu kayadan.
Kalkınca, kaya kum oldu...
Eteğindeki kumları silkeledi,
Perçemini kulak ardına kıvırdı.
Baktı an kadar
güneşin önündekinin yüzünde parlayan sudan ize,
İz tonluk bir çivi...
Canı yandı...
Söylesene ispinoz nasıl bir kuş? dedi
Gözlerine baktı.
-İspinooz...
Elini tuttu, evet! dedi ispinoz!
Poyraz vardı.

14.07.2020