’’mujdeler olsun ki en güzide
bahçelerde tekrar dirildik..
acı ve gözyaşına zig zag çizerek
her kurşuna ayrı renkte gittik..
alı yeşili kahvesi turuncusu bizimdir,biziz!’’

___

’’bir göçden kalan enkaz yüreğim...
varmı Zülfikar
baştan başa nar’lasa kılıcı küffarın boynunu..
kalkarmı bu hüzün..
gün vurup
gidermi bu kentten mayın sessizliği..’’

___

son kez bakıyorum şehr-i kabristan
destursuz,dağınık,
aynı sürgün
aynı keder..

..

...

dîde-i giryân ile
yaramızdan kabuk düşer..
ehl-i âlemden tutunsam
düşerim uçamam yâ Rab
uçarmı yeniden kuşlar
inadına..
adresi yitik bir şehirde
beyazı kirletilmiş kızlar yeniden
doğarmı..

unuttum.
unuttum diyorum..

ağrıyan yanlarımdan
matemim dökülür..
hangi günahın diyeti
hangi müebbet kederin
ahı bu?

hiç görmemiştim umudun yitik halini
sokakların derin sancılı halini
ve bir çocuğun yüzünde
kocaman bir kentin
kayboluş hikayesini..

unuttum.
unuttum diyorum..

sevgiden örülen duvarları çiğnedim
bunca acıya ortak edilmiş adları
adımları..
..
kabil’in murdar baltası
ölüme susamış..
içim yangın!
dışım yarınlara sevdalı!
bu şehirde enkaz
bu şehirde zalim
bu şehirde zulüm
incir kuşlarından sonra duyduğum
damla damla ’yas’

unuttum.
unuttum diyorum..

dizlerimden kırıldığımı
ateşi bol eyleyenleri
vahşeti ağarlayanları gördüm
babamın sesinden vurulacağımı
zalimin izzetinde
bir kurşunla ölmediğimi gördüm
..

şimdi ebedi sussun insanlık..
ben ebede kıyan hafiyeler
yüze gülen nemrudlar
annemi göğsünden
kesen cellatlar gördüm..
..
..
..

Belma.


’’Ne yaparsanız yapın, ama soykırımı unutmayın.
Çünkü unutulan soykırım tekrarlanır.(A.I)’’

(Srebrenitsa) Katliamına itafen...
__