Unutuyorum seni.
Seninle dolu her şeyi.
Hayalin canlanmıyor her gece düşlerimde.
Ve ben her gece sarılmıyorum ki
o hayaline.
Seni anmak isterken,
Bak, sesimde çatlamıyor özleminden.
Göğsümde içimi cız ettiren
inceden bir sızı da yok.
Yokluğun da,
liyme liyme parçalamıyor içimi.
Görüyorsun işte,
Ben seni hiç düşünmüyorum ki...

Kırılmıyor artık gözlerim.
Kör olmuyor duygularım.
Belli olmuyor mu?
Saçmalamıyorum hiç konuşurken.
Anlayabiliyor musun?
Belki fazla tanımamışım seni.
Ve ne gariptir ki,
ölesiye de özlemiyorum nefesini.
Görüyorsun işte,
Ben seni hiç düşünmüyorum ki...

Yokluğunun ertesi günü.
Cehennem bu olmasa gerek dedim kendime.
Kör sevdana bilendim.
Ve yoktu artık yanımda suretin.
canımı da hiç acıtmıyor ki,
gözlerimi deler gibi
bakışlarını hatırlamak.
Başımı yasladığım omzunun olmayışı,
ruhumu teslim ettirmiyor ki hüzünlere.
Görüyorsun işte,
Ben seni hiç düşünmüyorum ki...

Rüyalarıma girmiyor vuslat.
Avare avare dolaşmıyorum hiç caddelerde.
Ve üzülmüyorum ki hiç,
kaybetmedim ben mavi gökyüzümü.
Bak güneşte ısıtıyor tenimi,
yanıyorum.
Gülüşmelerimiz gelmiyor hiç aklıma.
Sarılışınla üstüme sinen kokunun
hissiyatı da ürpertmiyor tüylerimi.
Hiç düşünmüyorum yani seni.
Her yer sıla değil ki zaten bana.
İkimizde yarım kalmadık nasılsa.
Görüyorsun işte,
Ben seni hiç düşünmüyorum ki...

Yazan : Recep Hamza