Ellerimi bırakıp,
ansızın gittiğin gün.
Bir acı saplandı,
göğsümün tam orta yerine.
Yıldızlar yerine hüznü indirdim
gökyüzünden.
Yoksa sevda mı terk etti bizi.
Yokluğunda düşündüm.
Ve karanlığa gömüldüm.

Önce gecenin ayazına sordum,
adını ve aşkını.
Gece soğuk,
gece sessiz.
Sonra acı doldu ağlamaklı gözlerim.
Damla damla süzüldü yanaklarımdan
inci tanelerim.
Islattı elimdeki son resmini.
Buruştu resmin ellerimde.
Gelmeyeceksin,
biliyorum.
Ve bitecek ömrüm,
senin öksüzlüğünde.

Yudum yudum sensizliği içiyorum,
Sen bilmeden.
Ansızın aklıma geliyorsun.
Nefesim kesiliyor.
Kan fışkırıyor yüreğimden.
Feryat ediyor duygularım.
Sessiz sessiz.
Kıvranıyor tüm düşüncelerim.
Aldığım nefesle dolmuştun sen içime.
Şimdi verdiğim nefesle ölüm oluyorsun,
bu aciz bedenime.

Yokluğun cehennem yağmuru gibi.
Karabulutlar çöktü hep üzerime.
Kor ateşlerde yanıyor yüreğim.
Sensizliği düşünürken
ben kendim tükeniyorum.
Zaman ise saatli bir bomba.
Yaşadıklarımız da kördüğüm boğazımda.
Bil ki yarim.
Bil ki ben artık yaşamıyorum,
yaşayamıyorum.
SENİN YOKLUĞUNDA.

Yazan : Recep Hamza