Fevri bir düşün siperinde,
Minnet etmeden yetim geceye…
Bir de sırtını sıvazladığım ağrılarım
Ağladığım kadar bahtiyardı yalnızlığım
Bir düşe pelesenk olan yetim yüreğim
B/ağrıma saplanan bir yıldız gibi
Belki de bir yakamoz
İçime kapandığım ömrün de kayrası…

Hani muhafazalı benliğim
Radar misali tüten belleğim
Ağrıma giden hangi öksüz heceyse
İşinin ehli bir hüzün çiçeği
Ekerim de ekerim içime
Endamlı yüreğin koridorlarında dolanır
Sonra da şaşar feleğim
Rabbime sevdalı
Bir kefense en son sunulan
Elbet ihtişamlıdır hüzün hırkam.

Vecizeler hıçkırır da hıçkırır
İçimde elem küfesi
Dağıtırım bir bir dünde saklı neşemi
Bir göğün katresi bazen
Yerin dibine de geçmedim şükür günüme
Gün yüzlü anam kadar
Ilıman olsaydı keşke yüreğim
Aşka hürmeten
Attığım her çentik
Varsın sırtımdan vurulayım.

Şimdi methiyeler dizeceğim
Aşkın firarına da yüzümü döneceğim
Hani olur da kayarı yıldız misali
Hep yıldız olmadığımı kim söyledi?

Belki de bir uçurum çiçeğiyim
Her arıda saklı rüzgâr
Ben ki bahtın sönmüş feriyim
Bir de fevri sevdam misal
Kendime yüklendiğim her günde biten düş gibi
Düşü kovduğum bir kapıysa yürüdüğüm
Elbet Hak kapısı
İlk ve son durağım.