Göğün matemi…
Her öğünde savsakladığım bir rahmet gibi
İçimin ikramı
İçre dönük bir aşk
Elbet bilinmezliğin çeperinde
Yanan not gibi
Çalmayan notalardan çaldımsa ben bu aşkı…

Hatmi çiçeği bir sevap içime doğan
Aşkın közünde sunumu bilinmezin
Ve işte r/eşit kıldım şiiri
Bir de şerit çektim eleme
İçime dolan o ay ışığı ki
Küstüğüm düzen
Küllerim dünden mahrem
Varlık dediğin iki dudak arasında sitem
Sinemde yanan feri meltemin.

Kayrası yıldızların
Kaynayan yalnızlığın da yaldızlı yolu
Nereye düşecekse bu sinemden kopan
Fevri yürek sesi
Kendine küsen bir bedevi
Beylik sözcüklerden çalmadım da matemi.

Ah, kalp gözüm
Ah, kalben sönen yetim kelam
Aşka banan her hecede revnak
Bir ateş ki
Koz verdiğim eline iblisin.

Devasa bir mabet
Kandığıma binaen
Methettiğim dünümde tüneyen elem
Beylik ve fevri bir selama kanıp da
Düştüğüm yola gün ve gece
Varmayı ertelediğim
Mutlu sona
Yağan rahmet gibi
Köhne bir hazine
Kapıp koyuverdiğim günden payıma düşen
Her saniyede koptu kopacak kıyamet
Sancılı mevsimden içime doluşan
Özlem elbet minvalinde mazimin
Töhmet altında gelmeden güne…